Warto przeczytać „Błysk” Kristine Barnett, wyd. Bukowy Las 2014. Jest to prawdziwa, wpółczesna historia matki, która wbrew powszechnym sądom i wiedzy naukowej, w swoim autystycznym synu widzi potencjał. Kristine chce i potrafi wyzwolić w synu ten potencjał a dzięki temu udowadnia, że dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera mogą dobrze i samodzielnie funkcjonować w społeczeństwie a często są bardzo uzdolnione, nawet genialne… Zobacz, że dzisiaj Jake ma 16 lat i jest doskonale zapowiadajacym się fizykiem !
CZYM JEST ZESPÓŁ ASPERGERA ?
Zespół Aspergera (AS) jest zaburzeniem neurorozwojowym, potocznie uważany jest za łagodniejszą formę autyzmu.Charakterystyczne dla osób z tym zaburzeniem jest brak opóźnienia rozwoju mowy w dzieciństwie oraz rozwój intelektualny plasujący się w granicach lub powyżej normy. Umiejętności językowe dzieci z zespołem Aspergra są zazwyczaj bardzo dobrze rozwinięte, mowa jest hiperpoprawna gramatycznie oraz fonetycznie. Często posiadają bardzo bogate słownictwo jednak dobór słów jest niezwykle pedantyczny i nadmiernie sformalizowany. Zdarza się, że posługują się dziwnym tonem głosu, wyraźnie różniącym się od typowego tonu mowy rówieśników. AS-y nie posiadają żadnych specyficznych cech wyglądu fizycznego, ale są postrzegane przez rówieśników jako „inne” ze względu na niestandardowe zachowania społeczne. Do których gównie należą trudności z nawiązywaniem kontaktów z kolegami oraz brak potrzeby ich nawiązywania. Podczas zabawy grupowej dzieci z zespołem Aspergera nie podzielają zainteresowań rówieśników, nie mają motywacji do zabawy z innymi, ponieważ nie wiedzą jak się zachowywać, aby stworzyć właściwie interakcje. W trakcie wspólnej zabawy mają wręcz tendencję do narzucania lub dyktowania sposobu zabawy. Tolerują obecność innych dzieci do momentu kiedy podporządkowują się one narzucanym przez nie zasadom. Kiedy dziecko z zespołem Aspergera chce się bawić samo, a rówieśnicy próbują przyłączyć się do zabawy może zachowywać się niegrzecznie bądź agresywnie w obronie swojej samotność. Takie dzieci mają potrzebę spokoju i nie mają ochoty tłumaczyć innym co robią. Mimo trudności z funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej AS-y mogą uczęszczać do publicznych szkół. Ich zdolności intelektualne sprawiają, że przyswajanie obowiązującego materiału nie stanowi dla nich problemu, wręcz przeciwnie często są bardzo dobrymi uczniami. Do prawidłowego funkcjonowania w szkole tacy uczniowie potrzebują treningu umiejętności społecznych oraz niekiedy pomocy asystenta w komunikowaniu i nawiązywaniu relacji z rówieśnikami. Ze względu na swoje problemy z interakcjami społecznymi dużym wsparciem dla takich dzieci powinni być wychowawcy oraz nauczyciele. Osoby dorosłe z zespołem Aspergera są w większości samodzielne, znajdują pracę zgodną ze sowimi zainteresowaniami (zazwyczaj charakteryzująca się duża powtarzalności oraz rutyną), niekiedy zakładają własne rodziny.
Trudności które możemy zaobserwować u osób z zespołem Aspergera to przede wszystkim:
- nieumiejętność nawiązywania kontaktów społecznych z rówieśnikami
- problemy z dostosowywaniem się do sytuacji społecznych
- nierozumienie komunikatów niewerbalnych (np. mimika twarzy)
- trudności z nawiązywaniem kontaktu wzrokowego
- kłopoty z odbiorem oraz rozumieniem emocji
- posiadanie specyficznych wąskich zainteresowań oraz koncentrowanie na nich tematów rozmów
- zdarza się obniżona sprawność ruchowa (np. specyficzny chód, brak koordynacji ruchowej).
ŹRÓDŁO:
1. Attwod, T. (1998). Zespół Aspergera. Wydawnictwo ZYSK I S-ka.
2. Błeszyński, J.J. (2010). Analiza różnicująca wybranych zespołów zaburzeń autystycznych zarys rewalidacji. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
3. Frith, U. (2008). Autyzm wyjaśnienie tajemnicy. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne